Müzik, sanatın diğer tüm dallarında olduğu gibi tüm önyargılarınızdan arınıp dalacağınız bir deniz olmalı. Yoksa tüm eğlence nerede kalır değil mi? Yani burada söz konusu sanatçının bir ex TikToker olması; yıl boyu çıkan/çıkacak olan pek çok işten daha fazla heyecanlandırması ve daha çok ‘serve’ etmesine engel değil sonuçta. Bunun en net örneği de Addison Rae oldu.
Albümden şimdiye dek çıkardığı tüm single’lar ardı ardına gerekli popülerite ve heyecanı yakaladı. Evet kabul, zaten albümün neredeyse tümünü single’lar ile öğrenmiş olduk; geriye pek bir şey kalmamıştı. Ama Addison’ın üzerindeki baskı ve önyargı düşünüldüğünde kendisini kanıtlamak ve yeterli kitle toplamak için bu yerinde bir strateji.
Evet ben de herkes gibi Madonna-Ray of Light tadı alıyorum. Peki böylesine yüce bir lezzetin tadını 2025’te çıkan bir albümde almak sizde de taze bir pencereden gelen hava hissi yaratmıyor mu?
Öncelikle kendisine ilham veren sanatçılara karşı elle tutulur bir saygısı var ve bu belli oluyor. Bu; Tate McRae’nin—sonradan kendisinin bilmediğini itiraf ettiği?—Britney cosplay’iyle VMA’lara gelmesi ve gazeteciler tarafından referansın ne olduğu konusunda bilgilendirilmesi gibi bir durum değil yani. Addison’ı çevreleyen tüm önyargıya rağmen, işini bildiği ve yaptığı müziği sevdiği açık.
Referans ve nostalji denizinde boğulduğumuz 2025’te “Addison”, yüzeysel nostaljinin ötesine geçen bir özgünlükle 2000’lerin estetiğini yakalıyor. In the Zone ile Ray of Light’ın bir araya geldiği hissi uyandırırken, Britney’nin 2001 tarihli kendi adını taşıyan albümünü görsel olarak da iyi yansıtıyor. Bu “ilham” konusuna rağmen Addison asla içinde kaybolmuyor ve vizyonunu merkezde tutuyor.
Tabii ki kusursuz değil. Sözler muhteşem değil ve vokaller güçten yoksun. Ama? Ama’sı yine de çok etkileyici bir ilk albüm.
Objektifliği bırakıp biraz kendi subjektifliğimi eklersem bayılmamın bir diğer nedeni içinde bulunduğumuz şu günlerde gerçek bir güneş gibi hissettirmesi. Özellikle sözlerdeki “manifesting” vibe’ını farketmedim sanma Addison? Banyo sonrası ritüellerime Aquamarine’i ekledim bile.
Kaliteli prodüksiyonu yetenekli kadınların elinden çıkma. Bu albüm boyunca çıkan tüm klipler ve Addison’ın styling’cisi Dara’nın çıkardığı iş ise kusursuz. Tek kelimeyle harika bir era’ya tanıklık ediyoruz.
Bana gece geç saatlere kadar oturup Dream TV izlediğim dönemleri hatırlattığı için bile 10/10. Aferim kız Addison!
Favori Parçalarım: Aquamarine, Money Is Everything, High Fashion, Times Like These
