Müzik, monokültür çağını o kadar geride bıraktı ki; yüzlerce kişiye “Yazın şarkısı ne?” diye sorabilirsiniz ve her seferinde farklı bir cevap alırsınız. Fikir birliği her zaman güzel olsa da, tek bir albümün domine etmediği ancak yine de yaz enerjisini yakalayan sezondan en iyileri bir araya getirdim.
Bu listedeki albümler özellikle “yaz aylarında” çıkmış olan albümler değil; yılın başlarında çıkıp etkilerini yaz sıcaklarıyla birlikte artıranlar…
Miley Cyrus – Endless Summer Vacation
Benim için Miley’nin bir önceki albümü Plastic Hearts’a yaklaşamasa da yine de çok güzel bir “yolculuk” albümü. Geçmişi kabullenen, güçlenerek devam etmesine izin veren bir albüm. Ama yine de -maalesef ki- bir Plastic Hearts değil. Tek dileğim bu albümün aradaki bir soluklanma olması – younger now gibi- ve bizi bir sonraki albümde Plastic Hearts gibi bir ateşle yeniden karşılaması. Ama bu yazın albümü -ve Flowers ile bu yazın hiti- net budur!
Dominic Fike – Sunburn
Dominic Fike’ın sağ elinin tamamı John Frusciante’nin dövmesiyle kaplı. Bu detay önemli, çünkü Dominic’in kendisi 27 yaşında olmasına rağmen bu Floridalının müziği genellikle Gen Z’nin Red Hot Chili Peppers’ı gibi hissettiriyor. Yani bir noktada oteli mahveden küstah bir rock yıldızı gibi. Bu çizgiyi aşmak zor, biraz bayatlaşmaya istekli olmayı gerektiriyor, ancak Dominic bu yükü burada 2020 ilk albümünden daha etkili bir şekilde taşıyor. Bu albüme ayrı bir inceleme yazmayı bile çok istiyorum.
Lil Uzi Vert – Pink Tape
Sadece bu yazın değil benim için çok net 2023’ün en iyi albümlerinden biri. (evet, şimdiden)
Bu albümde bir noktadan itibaren Uzi; anime, rock, hiperpop ve öfke arasındaki çizgileri, Pink Tape’e artık bir rap albümü diyip diyemeyeceğinizin bile belirsiz olduğu bir noktaya kadar bulanıklaştırıyor.
Barbie the Album by Various Artists
Bir pop sanatçısı olmayı ve Greta Gerwig’in Barbie film müziği için seçilmemeyi hayal ediyorum… İngiliz bir aktör olup Game of Thrones veya Harry Potter cast’ına seçilmemek gibi hissettiriyor! Mark Ronson tarafından yönetilen ve Dua Lipa’nın disko-pop ordövrleri “Dance the Night” ile önizlemesi yapılan bu albüm; yaz ruhu için harika bir tadım menüsü. Bu yaz, kesinlikle BARBIE YAZI!
Foo Fighters – But Here We Are
But Here We Are‘ı klasik bir Foo Fighters albümü olarak adlandırmak zor olsa da, grup kendi hayatta kalma hikayelerini kutlamak için tarihin arka sayfalarını tararken, kesinlikle daha sonra saygı kazanması gereken bir iş koyuyor ortaya. Bu tür bir darbe almak insanın canını yakabilir, ancak güçlülerin ayağa kalkması gerekir ve Foo Fighters da bunu en iyi şekilde kanıtlamaya kararlı. Üstelik bu yaz sıcağında!
Queens of the Stone Age – In Times New Roman…
Seveni var, sevmeyeni var. Ama ben derim ki 2023’te hala böyle güzel müzik icra eden adamlardan albümler geliyorken öpüp başımıza koyalım. Birbirimizi hiç kırmayalım.
PJ Harvey – I Inside the Old Year Dying by
Düzenli olarak yeniden basımlar ve demolar yayınlandıktan ve All About Eve gibi filmlerin müziklerini yazıldıktan sonra, 90’ların rock entelektüeli yedi yıl aradan sonra ilk yeni müzik albümüyle geri dönüyor. Kökleri natüralizme ve İngiltere’deki memleketi Dorset’in dünyasına dayanan meditatif bir albüm olan I Inside the Old Year Dying; Harvey’in kendi kendine empoze ettiği ses değiştirme mücadelesini burada yıllardan daha özgür ve daha doğaçlama olarak sürdürdüğünü gösteriyor.
